Hoe het allemaal begon

In mijn basisschooltijd wilde ik al graag naar Groot-Brittannië. Waarom ik getrokken wordt door dit land weet ik niet. Toch is het verlangen om daarheen te gaan altijd aanwezig geweest. In 2009 ging ik dan: met Ashley maakten we een week lang Londen onveilig. Twee tieners in een wereldstad. We hadden een geweldige week!

In 2009 ging ik naar de PABO. Daar was de mogelijkheid om je minor in het buitenland te volgen. Daar heb ik lang over nagedacht en o.a. vanwege de financiën dit niet gedaan. Het verlangen bleef..

In mijn laatste jaar op de PABO ben ik serieus op zoek gegaan naar een mogelijkheid om tóch naar Groot-Brittannië te kunnen: You Only Live Once & Carpe Diem!

Bij verschillende universiteiten heb ik mij ingeschreven voor een master TESOL (Teaching English to Speakers of Other Languages). Van de universiteit van Brighton kreeg ik het goede nieuws dat ik aangenomen ben. Nooit gedacht dat het me zou lukken, wat nu? Na lang wikken en wegen (want de financiën waren nogal een probleem) heb ik om een jaar uitstelling gevraagd en dat is geaccepteerd.

In de zomer van 2013 ben ik als au pair naar Rome gegaan waar ik een fantastische zomer heb gehad. Afgelopen schooljaar ben ik als invalkracht gaan werken op een basisschool in Hoofddorp waar ik het ook ontzettend naar mijn zin heb gehad dankzij de lieve en gezellige collega's.
Brighton zat in de achtergrond nog wel in mijn gedachten maar ik dacht 'dat komt wel...' tot het moment dat ik een mailtje kreeg van de universiteit:

Graag willen we u vragen te bevestigen of u in september start met de master.

Hmmm. Langer uitstellen lukt niet. Dit is het moment. Wat nu? Ja, ik heb wat kunnen sparen maar nog lang niet genoeg. Toch is dit een unieke kans: nu of nooit.
Op 29 april 2014 ben ik met Wies naar de musical 'Tick Tick Boom' geweest. Die musical gaat over een jongen die zijn droom achterna gaat, nog net geen zwerver is (maar zijn kleine appartement tocht en is vies) en in een pizzatent werkt om te overleven. Wanneer hij ook zijn baantje opzegt op zich volledig op zijn droom, muziek schrijven, te kunnen storten verklaart iedereen om hem heen hem voor gek. Maar... hij is bijna dertig: de tijd tikt door! Voor zijn 30e wil hij zijn doel bereikt hebben. Het is nu of nooit. Geniet van het leven, pluk de dag. Dat is het motto wat sterk naar voren komt in de voorstelling. Het verhaal heeft een triest einde: de hoofdpersoon komt te overlijden. Maar zijn droom is uitgekomen! Tick Tick Boom!
Na het zien van deze show is eigenlijk bij mij het knopje omgegaan. Waarom zou ik niet naar Brighton gaan? Waarom zou ik deze kans afwijzen? Ik zou wel gek zijn... Voor mezelf had ik besloten en gelukkig staan mijn lieve vriend en mijn lieve familie achter mij. Ja, ik moet iedereen hier ontzettend missen maar Brighton is 'om de hoek', je bent er binnen een paar uur. En gelukkig bestaat het medium Internet. Ik ga het doen!

In diezelfde week nog heb ik teruggeschreven dat ik kom in september, heb ik me ingeschreven voor een kamer op de studentencampus en heb ik beurzen aangevraagd.

Alles wat ik kan regelen is gebeurd, nu is het afwachten en toeleven naar mijn nieuwe avontuur!

Helaas kreeg ik te horen dat mijn aanvraag voor een extra jaar prestatiebeurs (bijna 300 euro in de maand) is afgewezen. Een behoorlijke domper!
Nu dus op zoek naar andere manieren om aan geld te komen. Hoe minder ik hoef te lenen hoe beter :)

Wordt vervolgd...

x Talitha